Siemieński Stefan h. Leszczyc (zm. 1701), poseł na sejmy, sędzia ziemski sieradzki. Pochodził z rodziny osiadłej w woj. sieradzkim. Był synem Jana, pisarza grodzkiego piotrkowskiego, miecznika sieradzkiego w l. 1627–39, i Elżbiety z Dunin Karwickich.
Był S. właścicielem drobnych posiadłości w pow. radomskim i łęczyckim. Za przykładem ojca brał żywy udział w samorządzie szlacheckim woj. sieradzkiego. Dn. 12 XI 1658 został wybrany na marszałka sejmiku swojego województwa. W r.n. wszedł do deputacji mającej skontrolować poborców skarbowych. Odtąd wielokrotnie wybierany był do sądów i komisji skarbowych woj. sieradzkiego, m.in. w l. 1663, 1671, 1673, 1676, 1690. W lipcu 1660 przewodniczył obradom sejmiku, który debatował nad sposobem opłacenia wojska, marszałkował też sejmikowi przedsejmowemu w styczniu 1662. W maju t.r. wyznaczony został na posła od sejmiku sieradzkiego do marszałka skonfederowanego wojska kor. Adama Ostrzyckiego. W r. 1665 w czasie rokoszu poparł marszałka w. kor. Jerzego Lubomirskiego wraz z większością szlachty sieradzkiej. W listopadzie t.r. wybrano go na rotmistrza powiatowego pospolitego ruszenia. W r. 1666 posłował z woj. sieradzkiego na sejm. Na czele chorągwi pow. radomskiego stawił się na zjeździe pospolitego ruszenia woj. sieradzkiego pod Lutomierskiem i Smarzewicami w lipcu 1666. Za poniesione trudy otrzymał w sierpniu t.r. 2 tys. złp. gratyfikacji od szlachty sieradzkiej. W październiku 1667 marszałkował sejmikowi sieradzkiemu zwołanemu na pospolite ruszenie. Po abdykacji Jana Kazimierza został S. w październiku 1668 deputatem do sądów kapturowych woj. sieradzkiego, a na zjeździe przedelekcyjnym pospolitego ruszenia w r.n. wybrano go na sędziego koła rycerskiego. Po raz kolejny pełnił funkcję marszałka sejmiku woj. sieradzkiego obradującego w listopadzie 1669 nad sposobem opłacenia wojska.
W r. 1670 posłował S. od szlachty sieradzkiej do Michała Korybuta z zapewnieniem o wierności w zaostrzającym się konflikcie z obozem malkontentów i w październiku t.r. miał audiencję u króla. Zdawszy relację z poselstwa w obozie pospolitego ruszenia woj. sieradzkiego, został wybrany do grona sędziów, którzy «przydani» do sądów grodzkich i ziemskich mieli czuwać nad przebiegiem wymiaru sprawiedliwości. W r. 1672, podczas przygotowań do wojny z Turcją, został S. wyznaczony przez zebraną pod Bugajem na pospolite ruszenie szlachtę sieradzką na rotmistrza powiatowej chorągwi kozackiej. Wraz ze szlachtą swego województwa przybył w październiku t.r. do obozu pod Gołębiem, 31 X t.r. wszedł do deputacji do przeprowadzenia rozmów z nuncjuszem A. Ranuzzim, m.in. w sprawie postulowanego przez gołębian postawienia przed sądem prymasa Mikołaja Prażmowskiego, przywódcy malkontentów. Został także wybrany do wyłonionej przez konfederatów gołąbskich rady do boku króla. W grudniu t.r. szlachta sieradzka wyznaczyła S-ego na deputata województwa na obrady generalnej rady konfederacji goląbskiej, przekształconej w styczniu 1673 w sejm pacyfikacyjny. S. informował listownie szlachtę sieradzką o przebiegu warszawskich rozmów z malkontentami. W t.r., oprócz sprawowania innych funkcji sejmikowych, był S. także komisarzem do odebrania soli suchedniowej (zadanie to zlecano mu też w l. 1682 i 1683).
W r. 1674, podczas bezkrólewia po śmierci Michała Korybuta, został S. ponownie wybrany do sądów kapturowych. Po sejmie koronacyjnym Jana III w r. 1676 wysłano go w poselstwie od woj. sieradzkiego do króla w sprawie uchwalonych na tym sejmie podatków. W grudniu 1680 sprawował funkcję marszałka sejmiku przedsejmowego i został wybrany na posła na sejm. W r. 1683 na zlecenie szlachty sieradzkiej posłował do bpa krakowskiego Jana Małachowskiego z prośbą o to, by część sumy, przeznaczonej w testamencie bpa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego na wykup jeńców z niewoli tureckiej, użyto na uwolnienie «impp. Mąkolskich» z woj. sieradzkiego. S. był też posłem na sejm w r. 1685; w instrukcji poselskiej Sieradzanie polecali go do wakującego pisarstwa ziemskiego. Dn. 20 III 1688 otrzymał S. urząd wojskiego mniejszego sieradzkiego. W r. 1690 sprawował też (wg akt sejmikowych sieradzkich) urząd sędziego grodzkiego i podstarościego piotrkowskiego. W t.r. posłował na sejm ze swojego województwa i pełnił funkcję deputata na Trybunał Kor. Będąc już w lipcu 1691 podsędkiem ziemskim sieradzkim, w październiku 1693 objął S. urząd sędziego ziemskiego tego województwa. Po raz kolejny marszałkował w listopadzie t.r. sejmikowi przedsejmowemu sieradzkiemu i został wybrany na posła na sejm. Posłował także na sejm elekcyjny w r. 1697 i oddał głos na Augusta II, a we wrześniu t.r. był posłem na sejm koronacyjny. S. miał drobne posiadałości w powiatach radomskim i łęczyckim. Zmarł w r. 1701.
Z małżeństwa (już w r. 1664) z Zofią z Mączyńskich, S. pozostawił synów: Jana i Macieja oraz córki: Elżbietę, zamężną za Janem Aleksandrem Otwinowskim, star. szczerczowskim, i drugą (imię nieznane) za Kasprem Otwinowskim.
Współcześnie działali w woj. sieradzkim dwaj inni Siemieńscy o tym samym imieniu: Stefan, chorąży pow. radomskiego (1697), i Stefan, burgrabia sieradzki.
PSB (Otwinowski Franciszek); Niesiecki; Święcki, Historyczne pamiątki, II 85; Elektorów poczet, s. 325 (błędnie jako sędzic sieradzki); Urzędnicy, II/2; – Filipczak-Kocur A., Sejmik sieradzki za Wazów (1587–1668), Opole 1989 s. 24, 42, 160, 173–4, 176; Przyboś A., Konfederacja gołąbska, Tarnopol 1936; – Diariusz kołowania i konfederacji pod Gołębiem i Lublinem w 1672 r. wraz z aktem konfederacji, Oprac. A. Przyboś i K. Przyboś, Wr. 1972 s. 64, 114; Vol. leg., IV 897; – AGAD: Metryka Kor., Sigillata nr 14 s. 94; B. PAN w Kr.: rkp. 8342 (Teki Pawińskiego) s. 768, 857–858, 869, 885, 893, 923, 941, 965–966, 969, 979, 985, 1059–1060, 1135, 1148, rkp. 8343 s. 3, 5, 13–15, 17–19, 79–81, 83–84, 87–88, 129, 139, 203, 206, 211–212, 241, 243–246, 253, 262–263, 266, 277, 293–294, 303–310, 363–365, 380, 477, 485–490, 520, 525–533, 537–561, 599, 620, 625, 653, 677, 685 686, 692, 775, 783–784, 786, 807–811, 849, 954–955, 974, rkp. 8344 s. 109, 157; – Informacje Sławomira Leitgebera z Puszczykowa.
Mirosław Nagielski